اول محرم تا بيست صفر:

فرصت خوبي براي ارتباط با آقا و مولايمان حضرت ابا عبدالله الحسين (عليه السلام ) بود،نه به اين معنا كه ارتباطي نبوده.

بوده،شايد كمرنگ و…

اما ارتباط زماني زيبا و دوست داشتني مي شود كه بداني اذن برقراري ارتباط را گرفته اي.

به قول خوش سخني:

اگه مكه رفته باشي ميداني براي ورود به حريم الهي بايد مُحرِِم شوي يا مشهد مقد س براي ورود،اذن دخول مي خواني.چرا كه بايد مَحرَمِ اسرار بود تا به حريم بزرگان راه پيدا كرد.

مُحَرَم نيز كه مي آيد بايد مَحرَمِ اسرار شد تابه حريم امام حسين(عليه السلام) ورود پيدا كرد .و مَحرَم شدن به اين

سادگي نيست!
بلكه بايد آن قدر نَفسَت را به بند بكشي تا اينكه جز ارتباط با مولا چيزي رو طلب نكند.البته ما فقط سخن مي گوييم.كو تا عمل؟

اما شايد بتوان روزنه ي اميدي پيدا كرد. و آن اينكه توفيقات كوچك،انسان را به جا هاي بزرگ مي رساند.به عبارتي:از

كم بايدشروع كرد. به شرطي كه كم را به مرور زمان افزايش دهي و به كم قناعت نكني.

اين روزها را مي توانيم مقدمه اي براي ارتباطات بهتر و صميمي تري قرار بدهيم تا مُحَرَم هاي ديگر با اذن آقا وارد
حريمايشان شويم

انشاء الله