كنيه‌ى حضرت زهرا(سلا م الله عليها)
در عرب رسم بر اين بوده و هست كه براى فرزند كنيه انتخاب مي‌كنند،‌و نوعاً‌كنيه افراد به اسم فرزند ارشد مي‌باشد. ولى حضرت فاطمه زهرا (سلام‌الله‌عليها) در اين خصوصيت نيز از ديگران ممتاز بود،‌و از سوى پدر بزرگوارش «ام ابيها» خطاب شدند، و مفتخر به كسب اين مدال قهرمانى از سوى رسول خدا(صلوات الله عليه) شدند، و اين نبود مگر به خاطر حمايتهاى شبانه‌روزى حضرت زهرا از پيامبر خدا.
البته حضرت زهرا(سلا م الله عليها)كنيه‌هاى ديگرى نيز همچون،‌ام‌الائمه، ام الحسنين، ام‌الحسن، ام‌الحسين و … داشتند .
القاب و نامهاى حضرت فاطمه(سلام‌الله‌‌عليها) 
كه پيكره‌ي ماديش از ميوه‌هاي بهشتي و نورش از سوي خدا بود, و ازفاطمه عليهاالسلام  آنجا كه اسماء و القاب آل الله اسم با مسماست, و خدا است كه به كنه و مقامات عالي معنوي آل محمد(عليهم السلام) آگاه است پس او خود بايد اسماء و القاب آنان را مشخص كند،‌لذا از صادق آل محمد(عليهم‌السلام) روايت شده كه فرمودند: ‌براي فاطمه(سلا م الله عليها) در نزد خداي متعال نه اسم است:
1ـ‌فاطمه:‌فاطمه ناميده شد چون فراتر از آن است كه با عقل بشري بتوان به كنه مقامش رسيد و به سوي معرفتش راهي پيدا كرد ، و او از هر شر و بدي بدور است،‌و شيعيانش از آتش جهنم در امان مي‌باشند
2ـ صديقه: يعني معصوم و راستگو؛
3ـ مباركه: يعني داراي بركت و علم و كمال و معجزه و…؛
4ـ طاهره: مبري از هر عيب و نقص معنوي و هر كمبود در كمالات انساني؛
5ـ زكيّه: در اوج پاكي و كمال نفس، و دوري از رزائل اخلاقي؛
6ـ راضيه: راضي به قضا و مشيت الهي؛
7ـ مرضيه: خداوندش از او راضي و خشنود است؛
8ـ محدّثه: يعني مصاحبه با ملائكه و بهره مندي از وحي و اخبار آسماني؛
9ـ زهرا: درخشنده و نوراني؛