عبادت و پرستش خداوند سبحان يكي از مهمترين تعليمات انبيا ورسولان الهي است.عبادت،پلي است كه خلق را به خالق،بنده را به مولا،عاشق را به معشوق وانسان را به خدا مي رساند.عبادت،نمودار ستايش خداوندي است كه داراي كمال مطلق است وبي نياز از همه چيزعبادت نشانگر سپاس وتشكر از پروردگاري است كه تمام نعمت ها وخيرها از اوست«ما بكم من نعمه فمن الله»عبادت وظيفه هر انسانيست نسبت به خالق خويش و نتيجه اش نيز تقرّب به درگاه الهي است.اما تقرب بستگي به نوع عبادت افراد دارد.براي معامله عبادت مي كنند يا عبادتشان عارفانه است.آري،زهراي مرضيه(سلام الله عليها) با قلبي اكنده از ايمان وسر شار از عشق به خداوند،وعبادتي عارفان چنان به معراج مي رود وروح عزيزش به عالم قدس پرواز مي كند كه گويي در دنيا نيست.

رسول خدا (صلوات الله عليه) فرمودند:

«ايمان به خدادر اعماق دل وباطن روح فاطمه(سلا م لله عليها) آنچنان نفوذ كرده وگسترش يافته است كه براي عبادت خدا خود را از همه چيز فارغ مي سازد.» بحار النوار،ج43ص36

ونيز مي فرمايند:«دخترم فاطمه (سلام الله عليها) پس براستي كه او سيده زنان عالميان از اولين وآخرينشان مي باشد.تا اينكه فرمود:زماني كه در محرابش مقابل پروردگار  مي ايستد،نورش براي ملائكه ها پرتو افكني مي كند.
آن چنان كه ستارگان آسمان براي اهل زمين نور افكني مي نمايند،وخداوند متعال به ملائكه هايش مي فرمايد:اي ملائكه من! بنگريد به اَمَه وكنيز من فاطمه(سلا م لله عليها) سيده كنيزانم،كه در مقابل من به عبادت ايستاده، به طوري كه بدنش از ترس مقام من مي لرزد. وبا تمتم وجود وقلبش بر عبادت واطاعتم رو آورده شما فرشتگانم را شاهد مي گيرم كه شيعيان فاطمه(سلام الله عليها) را از آتش جهنّم ايمن گردانيدم.» ميزان الحكمه،ج5ص382