كنيه‌ى حضرت زهرا(سلا م الله عليها)
در عرب رسم بر اين بوده و هست كه براى فرزند كنيه انتخاب مي‌كنند،‌و نوعاً‌كنيه افراد به اسم فرزند ارشد مي‌باشد. ولى حضرت فاطمه زهرا (سلام‌الله‌عليها) در اين خصوصيت نيز از ديگران ممتاز بود،‌و از سوى پدر بزرگوارش «ام ابيها» خطاب شدند، و مفتخر به كسب اين مدال قهرمانى از سوى رسول خدا(صلوات الله عليه) شدند، و اين نبود مگر به خاطر حمايتهاى شبانه‌روزى حضرت زهرا از پيامبر خدا.
البته حضرت زهرا(سلا م الله عليها)كنيه‌هاى ديگرى نيز همچون،‌ام‌الائمه، ام الحسنين، ام‌الحسن، ام‌الحسين و … داشتند .
القاب و نامهاى حضرت فاطمه(سلام‌الله‌‌عليها) 
كه پيكره‌ي ماديش از ميوه‌هاي بهشتي و نورش از سوي خدا بود, و ازفاطمه عليهاالسلام  آنجا كه اسماء و القاب آل الله اسم با مسماست, و خدا است كه به كنه و مقامات عالي معنوي آل محمد(عليهم السلام) آگاه است پس او خود بايد اسماء و القاب آنان را مشخص كند،‌لذا از صادق آل محمد(عليهم‌السلام) روايت شده كه فرمودند: ‌براي فاطمه(سلا م الله عليها) در نزد خداي متعال نه اسم است:
1ـ‌فاطمه:‌فاطمه ناميده شد چون فراتر از آن است كه با عقل بشري بتوان به كنه مقامش رسيد و به سوي معرفتش راهي پيدا كرد ، و او از هر شر و بدي بدور است،‌و شيعيانش از آتش جهنم در امان مي‌باشند
2ـ صديقه: يعني معصوم و راستگو؛
3ـ مباركه: يعني داراي بركت و علم و كمال و معجزه و…؛
4ـ طاهره: مبري از هر عيب و نقص معنوي و هر كمبود در كمالات انساني؛
5ـ زكيّه: در اوج پاكي و كمال نفس، و دوري از رزائل اخلاقي؛
6ـ راضيه: راضي به قضا و مشيت الهي؛
7ـ مرضيه: خداوندش از او راضي و خشنود است؛
8ـ محدّثه: يعني مصاحبه با ملائكه و بهره مندي از وحي و اخبار آسماني؛
9ـ زهرا: درخشنده و نوراني؛

ارزش فاطمه ي زهرا (سلام الله عليها) به عبوديت وبندگي خداست .اگر بندگي خدا در فاطمه ي زهرا (عليها السلام ) نبود، او صديقه كبري نبود. صديقه يعني چه؟ صديق كسي است كه آنچه را مي انديشد و مي گويد ، صادقانه در عمل آن را نشان مي دهد هر چه اين صدق بيشتر باشد، ارزش انسان بيشتر است؛ مي شود صديق «اولئك مع الذين انعم الله عليهم من النبيين والصديقين». «صديقين» پشت سر «نبيين»اند. اين بزرگوار صديقه كبري است؛ يعني برترين زن صديق. اين صديق بودن به بندگي خداست .اگر بندگي خدا نمي كرد ،صديقه كبري نمي شد.اساس بندگي خداست. نه فاطمه ي زهرا (عليهم السلام) بلكه پدر فاطمه(سلام الله عليها) هم ارزشش پيش خدا به خاطر عبوديت است؛ اول عبوديت اوست؛ بعد رسالت او.ورسالت به خاطر عبوديت به او داده شده، چون صنيع دست ومخلوق خود را مي شناسد .مگر در زيارت حضرت زهرا (عليها السلام) عرض نمي كنيم:«امتحنك ا…الذي خلقك قبل ان يخلقك» درعلم خداي متعال معلوم است عمل من وشما چيست. ما در مقابل هوس پول ونام نيك قرارمي گيريم؛آيا به خاطر به دست آوردن اينها حاضريم از شرف وايمان وتكليف خود وامر ونهي الهي درباره ي خود صرف نظر كنيم يا نه؟ اين اختيار ماست.چه راهي را انتخاب خواهيم كرد؟ وقتي گفتن سخني براي انسان ضرر مادي داد، وقتي حركتي هوس هاي گناه آلود انسان را بر آورده مي كند،ما سر دو راهي قرار مي گيريم. كدام را انتخاب مي كنيم ؟راه هوس وگناه وپول يا راه پا كدامني وتقوا وبندگي خدا را.درست است انتخاب واختيار با خودمان است، اما خدا مي داند ما چه راهي را انتخاب خواهيم كرد.اگر انساني باشيم كه قدرت ايستادن در برابر ارزشهاي مادي وآورنده هوس ها محكم بايستيم،خداوند نيز براي ما شايستگي هايي در نظر مي گيرد.

سلام بر صورت نیلی، سلام بر پهلوی شکسته

نام : فاطمه (س(
لقب : زهرا
کنیه : ام ابیها
نام پدر : حضرت محمد (ص(
نام مادر : خدیجه کبری (س(
نام همسر: علی بن ابیطالب (ع (
لقب : زهرا،صديقه،طاهره،راضيه،مر ضيه،مباركه،بتول ( لقب زهرا از شهرت بيشترى برخوردار است .
محل ولادت : مکه خانه خدیجه
مدت عمر : 18 سال
تاریخ شهادت : 3 جمادی الثانی سال 11 هجری
علت شهادت : صدمات وارده
محل دفن : مدینه طیبه

دهه فاطمیه ، ایام شهادت دخت مکرم نبی اسلام ،صديقه طاهره ای که سراسر زندگی اش سرشار از آموزه های والای انسانی واخلاقی است . از هر سمت وسو که مورد توجه قرار گیرد، معرفت آموز است وسرمشق دهنده است

 .فاطمه (س) را باید به تنهایی ومطلق ومجزا از وابستگی های ارزشمندش ، تنها به عنوان یک انسان در نظر گرفت تا پی به علو درجاتش برد وبی هیچ اغراق افسانه ای ، ارزش های آسمانی اش را درعین آنکه بر زمین خدا ودر میان خلق خدا راه می رفت وزندگی می کرد،به بررسی نشست . دختر رسول گرامی اسلام بودن ویا افتخار همسری ابر مردی چون علی را داشتن ویا مادر سلسله نورانی امامت بودن و…، اینها همه به تنهایی هر کدامشان فضیلتی گرانسنگ وبی همتاست ، اما باز در حق فاطمه ، ره انصاف ننموده ایم اگر تنها به اعتبار همین گونه فضایل قومی ونسبی اش به او بپردازیم وشخصیت وی را با همین نگاه به قضاوت در آییم . نه ، فاطمه زهرا (س) ، خود به تنهایی باید نگریسته شود تا به گفته زیبای دکتر شریعتی _ «دانسته شود که فاطمه ، فاطمه است » .

 ***************************************

آری فاطمه ، منسوب به پیامبر است . عزیز وپاره تن رسول خدا است ، اما او به تنهایی نیز کرامتی والاتر از اینها را دارد . او خود مادر پدر خویش است . مادر همان شخصیت بزرگواری که دخترش را پاره وجود خود وقوت قلب خود می داند وبه راستی این زن مطهره را چه صفات وخصلت های ممتاز ی مگر بوده است که چنین قابل ستایش والهام می تواند باشد ؟ از طریق پدر وهمسر وفرزند ، به فاطمه نزدیک شدن ، یک نگاه است واز طریق خودش واز مسیر خصوصیات فردی خودش به او تقرب جستن ، نگاهی دیگر

 ***************************************

داستان او شرح دلپذیر عواطف بلند آسمانی وروایت رویای ایمان وایثار واعتقاد انسانی است . داستان شنیدنی پارسایی وعفت وکرامت یک زن پیراسته واراسته به آرایش روحی ومعنوی است . حکایت یک بانوی وظیفه شناس ویک همسر. ستونی است که کنار او آرامشگاه مرد زندگی است . قصه او شرح قناعت ها وبسندگی های دنیایی ودل بستن به زیور های حقیقی تر وماندنی تر است . فاطمه (س) سمبل یک بانوی ارزشمند والگو به لحاظ حضور ، مثبت وتأثیر گذار در محیط خانه ودر محیط جامعه است .

فاطمه (س) را باید اینگونه شناخت . از طریق خودش ودر خودش ، فاطمه را با فاطمه و در فاطمه باید به معرفت نشست . هر چند که باز هم باید گفت « ما عرف حق معرفتک»