تلاش
وَلا تَقَف مالَیسَ لَکَ بِه عِلم اِنَّ السَّمعَ وَالبَصَرَ وَالفُؤادَ کُلُّ اولئِکَ کانَ عَنهُ مَسؤُولا
و از آنچه که بدان آگاهی نداری پیروی نکن زیرا گوش و چشم و دل همه مسؤلند.
خداوند که خود اولین خلاق و کارهایش روی حساب است و بر اثر تصادف هیچ کاری را انجام نداده است. در قرآن
فرموده که نه در عمل شخصی خود از غیر علم پیروی کن و نه به هنگام قضاوت دربارهی دیگران، نه شهادت به غیر علم
بده و نه به غیر علم اعتقاد پیدا کن زیرا انسان در برابر اعضای بدنش مسؤل است و این مسؤلیت ها به این دلیل است
که سخنانی را که انسان بدون علم می گوید از چند طریق بدست آورده، یا از افراد غیر موثق شنیده است یا می گوید
دیده ام در حالی که ندیده یا در تفکر خود دچار قضاوت های بی مأخذ و بی پایه ای شده که با واقعیت منطبق نبوده
است به همین دلیل از چشم و گوش و فکر و عقل او قضاوت کردید یا به آن معتقد شدید و عمل خود را بر آن منطبق نمودید .
یکی از ویژگی های فطری بشر کنجکاوی اوست که بر آورده شدن این نیاز فطری حداقل دو اثر بسیار مفید را به ارمغان می آورد.
اول نوعی احساس رضایت مندی که زمینه ادامه کنجکاوی را در انسان تقویت می کند.
دوم کنجکاوی منجر به کشف بسیاری از پدیده های مجهول که زمینه مناسبی برای رشد و ترقی انسانها و کسب معارف بیشتر در آن ها می شود.
و هرچه انسان شیوه ی برآورده کردن حس کنجکاوی خود را منظم تر و اصولی تر نماید احتمال موفقیت او بیش تر
است یکی از راه هایی که می تواند این خواسته را برآورده سازد پژوهش و تحقیق است. در واقع راه های متعددی نظیر
تجربه، باورهای رایج،صاحبنظران و استدلال وجود دارد که می توان با آن ها کنجکاوی را پایان بخشید اما روش علمی از
همه روشهای بالا بهتر است زیرا در واقع علم بهترین معرفت نظام یافته و کنترل شده ی تجربی و انتقادی است
