پرسيدم از هلال ماه،كه چرا قامتت خم است؟

آهي كشيد وگفت:كه ماه محرم است

گفتم كه چيست محرم ؟ به ناله گفت: ماه عزاي اشرف اولاد آدم است

داني كه چرا چوب شود قسمت آتش

بي حرمتي اش بر لب ودندان حسين است

داني كه چرا آب فرات است گل آلود

شرمندگي اش از لب وعطشان حسين است

السلام عليك يا ابا عبدالله الحسين(عليه السلام) 

امام حسین (علیه السلام) می فرمایند:

 *هركه خشنودي خدا را با نا خوشنودي مردم بطلبد،خداوند او را از امور مردم  بي نياز ميكند وهركه خوشنودي مردم را با نا خشنودكردن  خدا بجوييد،خداوند اورا به مردم واگذارد.

*بزرگ ترين مردم كسي است كه در زمان قدرت داشتن گذشت كند.

*چون روز قيامت شود منادي ندا دهد :اي مردم!هركه بر عهده خدا مزدي دارد برخيزد؛وكسي جز نيكوكاران بر نخيزد.   ارشاد القلوب :189

*رسول خدا (ص) در هنگام ابتهال ودعا مانند بينوايي كه غذا مي طلبد، دستانش را بالا مي برد.   مكارم الاخلاق :2/8/1981

*همانا مردم بنده دنيايند ودين لقلقه زبان آنهاست وهرجا منافعشان (به وسيله دين) بيشتر تامين شود آن را مي چرخانند وچون به بلا آزموده شوند آنگاه دينداران اندكند.    تحف العقول :245

*هركه دوست دارد مرگش به تاخير افتد وروزيش افزايش يابد ،صله رحم به جا آورد.    بحارالانوار:م:4/1726

*امام حسين(عليه لسلام) به مردي كه گفت: اگر احسان وخوبي به نا اهل شود هدر رفته است،فرمود :چنين نيست، بلكه خوبي كردن مانند ريزش باران به نيك وبد مي رسد.